चार ओळीत हे आयुष्य मांडतांना, मी माझं मीपणच विसरून गेलो..
शेवटची ओळ येता येता कुठेतरी, मी पुर्णपणे तुझाच होऊन गेलो!
!—continuous>
सोमवार, २२ नोव्हेंबर, २०१०
चारोळी- २०
आठवतय मला, अगदी पहिल्याच भेटीत,
माझं तुझ्या मनात घर करून राहणं...
आणि मग चेह-याच्या दारात, गुलाबी रंगाने,
तुझं मनमोहक हास्याची रांगोळी काढणं!
मंगळवार, १६ नोव्हेंबर, २०१०
चारोळी- १९
काही नाते असतातच असे
,
कधीही साथ न संपणारे
,
सुकतात जरी झाडावरच काही फूलं
,
तरी मरेपर्यंत देठ न सोडणारे
!
गुरुवार, ११ नोव्हेंबर, २०१०
चारोळी- १८
मनाला शब्द सापडले नाही की,
त्याच्या भावना अव्यक्तच राहतात...
म्हणूनच कदाचित अश्या वेळी डोळे..
त्या सुप्त भावनांना शब्दांशिवाय व्यक्त करून जातात!
रविवार, ७ नोव्हेंबर, २०१०
चारोळी- १७
चिमणा
-
चिमणीचं छोटसं घरटं प्रेमाचं
,
असेना का फक्त सुक्या काड्यांचं
...
इथेच पिल्लांना बाळकडू मिळतं
खुल्या आसमानाला कवेत घेण्याचं!
सोमवार, १ नोव्हेंबर, २०१०
चारोळी- १६
जवळ असूनही ती
,
मी थोडा दूरच होतो...
ती होती सागर
,
अन मी किनाराच होतो
!
याची सदस्यता घ्या:
पोस्ट (Atom)