चार ओळीत हे आयुष्य मांडतांना, मी माझं मीपणच विसरून गेलो..
शेवटची ओळ येता येता कुठेतरी, मी पुर्णपणे तुझाच होऊन गेलो!

मंगळवार, १६ नोव्हेंबर, २०१०

 चारोळी- १९

काही नाते असतातच असे,
कधीही साथ न संपणारे,
सुकतात जरी झाडावरच काही फूलं,
तरी मरेपर्यंत देठ न सोडणारे!



Next previous home