चार ओळीत हे आयुष्य मांडतांना, मी माझं मीपणच विसरून गेलो..
शेवटची ओळ येता येता कुठेतरी, मी पुर्णपणे तुझाच होऊन गेलो!
!—continuous>
रविवार, १० ऑक्टोबर, २०१०
चारोळी- ४
इवलसं ह्रदय आहे ग तुझं
,
पण त्यात
अनंत
प्रेम सामावलेलं
जनू काही पहिल्या पावसाच्या एका थेंबातच
वेड्या चातकाने अख्ख आयुष्य जगलेलं